Duet Gildy i Rigoletta 792

---

Część I nagrania.
Akt III, scena V.

GILDA:

W kościele, gdym co święto
Błagała Stwórcę w niebie
Młodzieniec stając obok mnie
Zwracał mój wzrok na siebie.
A z wejrzeń wróżył błogi los
Serc naszych, serc naszych tajny głos.

Wczoraj, gdy noc pokryła świat,
Przyszedł młodzieniec drogi.
Z miłością do nóg moich padł,
Wyznał, że jest ubogi.
I z jaśniejącą w oku łzą
Przysięgał, przysięgał wierność swą

A gdy już znikł,
Głosu jego ton podwoił w sercu przywiązanie.
Wtem jacyś ludzie ze wszech stron
Wpadają niespodziewanie
Przemocą porywają mnie
Wio-o!-odą i wiodą w miejsce to.

(nie mogę znaleźć tego fragmentu w przedwojennych tekstach opery (może podczas którejś prapremiery jakieś sceny zostały dopisane?))
RIGOLETTO:

Ach, czemu, o, Panie, Twoja dłoń
Piorunem mnie zagrzała
I zanim padł na koń hańby
Życia nie odebrała?
O, czemu biedne dziecię to
Bóg skazał na katusze?

Lecz hańbę, lecz hańbę obmyć muszę
Nikczemną zdrajcy krwią...
Tak, obmyć muszę nikczemną zdrajcy krwią.

Z części II nagrania rozumiem tylko pojedyncze słowa - po części też dlatego, że oboje wykonawców śpiewa równocześnie inne słowa.

Część II nagrania.
Akt III, scena V (w librettach od razu po słowach Gildy z cz. I nagrania)

RIGOLETTO:
Ach, płacz więc,
Płacz, drogie dziecię,
Płacz, drogie dziecię.

GILDA:
Ojcze!

RIGOLETTO:
Łzami, łzami złagodzisz serca ból.

GILDA:
Ojcze, anielska dobroć Twa
Osładza mój los.

RIGOLETTO:
Płacz więc...

GILDA:
Ojcze, Twa dobroć...

RIGOLETTO:
Płacz, drogie dziecię,
Płacz, drogie dziecię...

GILDA: (równocześnie)
Anielska...

RIGOLETTO:
Łzami, łzami złagodzisz serca ból.

GILDA: (równocześnie)
Ojcze, Twa dobroć - anielska...

RIGOLETTO:
Płacz więc, córko,
Łzami złagodzisz serca ból.

GILDA: (równocześnie)
Ojcze drogi! Twa anielska dobroć
Osładza mój smutny los.

RIGOLETTO:
Chodź więc, córko ma,
Łzami złagodzisz, ach, serca ból.

GILDA (równocześnie)
Ojcze drogi! Twa dobroć
Osładza mój smutny los.

RIGOLETTO:
Złagodzisz serca ból.
Złagodzisz serca ból.

GILDA (równocześnie)
Osładza smutny los.
Osładza smutny los.

RIGOLETTO:
Ach, serca ból...

GILDA: (równocześnie)
Okropny los...

RIGOLETTO:
Łzami złagodzisz ból serca,
Złagodzisz, och, serca ból.

GILDA: (równocześnie)
Ojcze, Twa dobroć złagodzi,
Złagodzi okropny los.

(w librettach to wszystko jest zapisane jako cztery wersy - cieszę się, że udało mi się to w ogóle wysłyszeć).

Partię Gildy wykonywała również Lucyna Szczepańska w sezonie 1931/1932, co było jednocześnie jej debiutem jako solistki Opery Warszawskiej

Ponawiam uwagę, jak wyżej

Ok, to nie jest precedens, ale może prowadzić do bardzo niebezpiecznych sytuacji…

To znaczy?

Czas odpowie…